- zrobiona
- (O kobiecie) Z makijażem i wymyślnie ubranaEng. (Of a woman) Made-up and fancily dressed
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
delikatnie — delikatnieej przysłów. od delikatny a) w zn. 1: Delikatnie zrobiona koronka. Delikatnie malowane (rzeźbione) rysy twarzy modelki. b) w zn. 2: Delikatnie pukać do drzwi, stąpać po schodach. Delikatnie wytknąć komu błędy postępowania. c) w zn. 3:… … Słownik języka polskiego
dłubanka — ż III, CMs. dłubankance; lm D. dłubankanek «łódź zrobiona z jednego pnia, odpowiednio wydrążonego i ociosanego; najstarszy typ łodzi» … Słownik języka polskiego
dywan — m IV, D. u, Ms. dywannie; lm M. y 1. «gruba tkanina dekoracyjna o kompozycji ornamentalnej lub gładka, zrobiona z wełny albo z włókien chemicznych, przeznaczona do przykrycia podłóg, zdobienia ścian itp.» Dywan strzyżony, puszysty. Dywany perskie … Słownik języka polskiego
juta — ż IV, CMs. jucie; lm D. jut 1. bot. «Corchorus, tropikalna roślina z rodziny lipowatych, występująca w trzydziestu gatunkach, z których kilka uprawia się ze względu na włókno» 2. «włókno otrzymywane z łodyg tej rośliny, służące do wyrobu… … Słownik języka polskiego
kaszanka — ż III, CMs. kaszankance; lm D. kaszankanek «kiszka zrobiona z kaszy i z krwi; kiszka kaszana» … Słownik języka polskiego
kontrafałda — ż IV, CMs. kontrafałdałdzie; lm D. kontrafałdafałd «fałda zrobiona z dwóch fałd zwróconych kantami do siebie» Spódniczka w kontrafałdy. ◊ pot. Nie zawracaj kontrafałdy «nie nudź» … Słownik języka polskiego
kukiełka — ż III, CMs. kukiełkałce; lm D. kukiełkałek 1. «lalka teatralna umieszczona na kiju, poruszana przez aktora ukrytego za parawanem lub w zapadni» Kukiełki ludzi, zwierząt. 2. reg. «okrągła lub podłużna bułka, często ze słodkiego ciasta» 3.… … Słownik języka polskiego
moneta — ż IV, CMs. monetaecie; lm D. monetaet «pieniądz metalowy, zwykle w kształcie okrągłej płytki o określonych wymiarach i odpowiednim ciężarze, z wybitym godłem państwowym lub czyimś wizerunkiem oraz oznaczeniem wartości; także zbiorowo: pieniądze… … Słownik języka polskiego
narys — m IV, D. u, Ms. naryssie; lm M. y 1. «linia, kreska nakreślona, namalowana lub zrobiona czymś ostrym albo twardym; rysa, draśnięcie» Narys na kamieniu, na szkle. 2. «rzut geometryczny punktów danej figury na płaszczyznę poziomą; rysunek, szkic,… … Słownik języka polskiego
oczko — n II, N. oczkokiem; lm M. oczkoka, D. oczek 1. lm M. oczkoka a. oczkoki «małe oko; pieszczotliwie o oku» Małe, chytre, rozbiegane oczka. Piwne oczka dziecka. Zamknij oczka i śpij. ∆ Pawie oczko a) «mieniące się tęczowo kółko na końcu piór… … Słownik języka polskiego